Είναι μεγάλη χαρά για εμάς, να μας παραχωρεί συνέντευξη η σπουδαία υψίφωνος κ. Μάρα Θρασυβουλίδου.
1. Πότε και πώς ανακαλύψετε ότι έχετε αυτό το θείο χάρισμα;
Η αλήθεια είναι ότι το χάρισμα, το ταλέντο είναι ένα θείο δώρο. Εγώ είχα την τύχη να γεννηθώ από γονείς με έφεση στα γράμματα και στις τέχνες. Η μητέρα μου, Ελένη Αυλωνίτου ήταν γόνος της θεατρικής οικογένειας Αυλωνίτη. Ο πατέρας της, Ιωάννης Αυλωνίτης ήταν πρωταγωνιστής στο Εθνικό θέατρο, η μητέρα της Μαρία ήταν επίσης ηθοποιός και ο θείος της ο γνωστός κωμικός Βασίλης Αυλωνίτης. Ο πατέρας μου σε νεαρή ηλικία, πριν εξελίξει σημαντική καριέρα στον δημόσιο τομέα, με νομικές σπουδές στο ΕΚΠΑ, ήταν πρωταγωνιστής στην οπερέτα στην Κύπρο. Θυμάμαι ότι στην Κύπρο είχε αφήσει εποχή με τον ρόλο του πρίγκιπα στην οπερέτα ”Οι Απάχηδες των Αθηνών” του Νίκου Χατζηαποστόλου. Από μικρό, λοιπόν παιδί, στην προσχολική ηλικία μυήθηκα στον κόσμο του θεάτρου, της ζωγραφικής, της λογοτεχνίας. Στο σπίτι υπήρχε μεγάλη δισκοθήκη με έργα όπερας, οπερέτας, συμφωνικής μουσικής αλλά και με τραγούδια των Γιαννίδη, Σουγιούλ, Αττίκ, Χαιρόπουλου και σημαντικών συνθετών που άφησαν το σημάδι τους στην ιστορία του καλού ελληνικού τραγουδιού. Και οι δύο γονείς μου τραγουδούσαν πάρα πολύ ωραία, είναι βαθιά χαραγμένες στη μνήμη μου εικόνες από βεγγέρες στο σπίτι, με τους γονείς να χειροκροτούνται από φίλους και συγγενείς όπου συμμετείχαν και εκείνοι στις καλλιτεχνικές βραδιές, άλλος με ένα ποίημα, άλλος με ένα διήγημα που είχε γράψει, ένα μουσικό κομμάτι. Η εκπαίδευσή μου λοιπόν στο κλασικό τραγούδι και τον χορό ξεκίνησε από τα πέντε μου χρόνια, όπως και η συμμετοχή μου στην παιδική χορωδία και το παιδικό θέατρο. Από τη μια μεριά λοιπόν, το γενεαλογικό δέντρο, οι πληροφορίες στο DNA και από την άλλη η εκπαίδευση που πήρα από το σχολείο μου στην Κύπρο, που έδινε ευκαιρίες στα παιδιά να εκφράσουν τα ταλέντα τους σε διάφορους τομείς, μου έδωσαν την ευκαιρία να αναπτύξω από μικρό παιδί, πρωτοβουλίες, να αποκτήσω αυτοπεποίθηση και να καλλιεργήσω αυτές τις δυνατότητες.
2. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τις σπουδές σας, γιατί είναι ατελείωτες;
Σπούδαζα παράλληλα πάρα πολλά πράγματα. Σε ηλικία 15 ετών πήρα το πρώτο μου πτυχίο, αυτό της διδασκαλίας πιάνου από την Ακαδημία της Κύπρου με άριστα παμψηφεί και πρόεδρο επιτροπής τον διακριμένο Κύπριο μουσουργό Σόλωνα Μιχαηλίδη. Τα παιδικά μου χρόνια κύλησαν με μουσικές σπουδές, μπαλέτο, ξένες γλώσσες, αθλητισμό. Πρωταθλητισμό που μου χάρισε διακρίσεις, μετάλλια, συνεντεύξεις και φωτογραφίσεις και το όνομα μου στο βιβλίο του ΣΕΓΑΣ, στους καλύτερους αθλητές όλων των εποχών, στο αγώνισμα της δισκοβολίας. Τελείωσα το σχολείο αριστούχος με την υψηλή διάκριση του βραβείου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και βαθμό 19 και 12/13. Ακόμα θυμάμαι το κλάμα που έριξα για το 1/13. Μετά ήρθα εδώ, τελείωσα στη Φιλοσοφική Σχολή στο ΕΚΠΑ, Ελληνική Φιλολογία, παράλληλα τελείωσα με υποτροφία τη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών και δεξιοτεχνία στο πιάνο με τον Άρη Γαρουφαλή πάλι στο Ωδείο Αθηνών. Έχω δίπλωμα μονωδίας με άριστα παμψηφεί και διάκριση πρώτου βραβείου στη μνήμη του Μάριου Βάρβογλη και χρηματικό έπαθλο. Έκανα σπουδές στο κλασσικό τραγούδι με υποτροφία στο Ωδείο Αθηνών, με εξαιρετικούς δασκάλους. Ως επαγγελματίας πλέον στην ΕΛΣ, παρακολούθησα masterclass με τον διεθνούς φήμης βαρύτονο Κώστα Πασχάλη και τον βαθύφωνο Γιώργο Παππά, σπούδασα κλασσικό και μοντέρνο χορό, ενώ τελείωσα και δύο σχολές μανεκέν, για να μάθω περισσότερα πάνω στη γυναικεία χάρη.
3.Ποιες θυσίες πρέπει να κάνει μία υψίφωνος για να διαφυλάξει αυτόν τον θησαυρό; (εννοώ τη φωνή)
Αν αγαπάς αυτό που κάνεις, δεν θεωρώ ότι κάνεις θυσίες. Κάνεις αυτό που πρέπει φωνητικά και σωματικά για να μπορέσεις να ανταποκριθείς στις απαιτήσεις του λυρικού θεάτρου και τραγουδιού. Το λυρικό θέατρο ανήκει στις παραστατικές τέχνες, πρέπει συνεπώς να έχεις καλή φυσική κατάσταση, να γυμνάζεσαι, να ασκείσαι φωνητικά, να ακούς και να μελετάς μουσικά κομμάτια, διευρύνοντας το ρεπερτόριο. Χρειάζεται αφοσίωση και σοβαρότητα, χρειάζεται πειθαρχία και μία διαρκής ανανέωση. Να έχεις προτάσεις για παρουσίαση της δουλειάς σου, να διατηρείσαι ανανεωμένος και φρέσκος πνευματικά και ψυχικά. Πρέπει λοιπόν να έχεις πνευματική και ψυχική ισορροπία αλλά και μία ήρεμη και ζυγισμένη προσωπική ζωή.
4. Αν και πολύ νέα, έχετε μια τεράστια πορεία και έχετε εμφανιστεί στους μεγαλύτερους χώρους της Ελλάδας και του εξωτερικού. Υπάρχει κάποια στιγμή που εσείς ξεχωρίζετε;
Όλες οι συνεργασίες μου με την ΕΛΣ είναι συνεργασίες που θυμάμαι πιο έντονα, αλλά θα αναφέρω την οπερέτα ”ο Βαφτιστικός” του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, τη βιεννέζικη οπερέτα ”Νυχτερίδα” του Strauss, ”τα παραμύθια του Χόφμαν” του Offenbach, η ελληνική οπερέτα ”οι Απάχηδες των Αθηνών” έργο με το οποίο έγιναν τα εγκαίνια της νέας σκηνής της ΕΛΣ, σε μουσική διεύθυνση του συζύγου μου, μαέστρου και ενορχηστρωτή Γιώργου Νιάρχου. Θυμάμαι βέβαια και τη μεγάλη περιοδεία που έκανε η ΕΛΣ σε όλη την Ελλάδα, ίσως η μεγαλύτερη που έκανε ποτέ, με αυτήν την οπερέτα.
Με τον σύζυγό μου είχαμε την τιμή να εγκαινιάσουμε επίσης το ανακαινισθέν θέατρο της Σύρου, την πρώτη όπερα στην Ελλάδα, με την όπερα δωματίου και την οπερέτα ”Ο Βαφτιστικός”, καθώς και το ”Βουλευτικό”, την πρώτη Βουλή των Ελλήνων με μια μεγάλη Χριστουγεννιάτικη συναυλία.
Εδώ πρέπει να αναφέρω ότι με τον Γιώργο Νιάρχο, εκτός από ζευγάρι συνεργαζόμαστε από το 1996 κι έχουμε δώσει συναυλίες και παραστάσεις σε πολλά σημαντικά φεστιβάλ, στο Ηρώδειο, στο Διεθνές Φεστιβάλ Ναυπλίου του Γιάννη Βακαρέλη που είναι καλλιτεχνικός διευθυντής, όπως είναι και στο Μέγαρο Μουσικής,
Εκτός από τις εμφανίσεις στην Ελλάδα όμως, για τις οποίες έχουμε λάβει διακρίσεις, έχουμε βραβευτεί κι έχουμε λάβει και επιχορηγήσεις από το Υπουργείο Πολιτισμού, έχουμε κάνει και συναυλίες στο εξωτερικό. Θα ξεχωρίσω το Ρεσιτάλ στη Βιέννη και τη συναυλία στην Όπερα της Αλεξάνδρειας, όπου ήταν παρών ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, ο Θεόδωρος ο Β’.
5. Για ποιους λόγους πιστεύετε το κλασικό τραγούδι δεν τυγχάνει ευρείας αποδοχής;
Στην Ελλάδα, δυστυχώς υπάρχει προβολή άλλων μουσικών προτύπων και ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δεν φροντίζει να διαπλάσει άτομα ικανά να κατανοήσουν και να αγαπήσουν την κλασσική μουσική. Σαν λαός, δεν είμαστε στο επίπεδο που θα μπορούσαμε να είμαστε, ένας λαός που να θεωρεί ότι αυτό το είδος της μουσικής είναι ένα μέσο τέρψης, ένα μέσο που χαλαρώνει το σώμα και το πνεύμα από το άγχος της καθημερινότητας και για τα παιδιά, μια σπουδή που θα αποτελέσει μέσο διαπαιδαγώγησης, γιατί η μουσική διαπαιδαγωγεί, κοινωνικοποιεί, είναι έκφραση, θεραπεύει. Κατά γενική ομολογία η μουσική ενισχύει μια σειρά από κοινωνικές δεξιότητες, όπως την αυτοπειθαρχία, την αυτοεκτίμηση, τη διάδραση, την επικοινωνία, τη συνεργασία, τον συντονισμό, νοητικές και αναλυτικές ακουστικές δεξιότητες. Στη χώρα μας, ωστόσο, υπάρχει υψηλό επίπεδο σπουδών με εξαιρετικούς δασκάλους και γίνονται και πολλά σεμινάρια. Δεν υπάρχουν όμως πολλές ευκαιρίες για μια καριέρα στο κλασσικό τραγούδι. Πρέπει να υπάρξει μια αλλαγή νοοτροπίας. μια σοβαρή υποστήριξη που θα πρέπει να ξεκινά από τη βασική εκπαίδευση στα σχολεία.
6. Είστε ένας άνθρωπος ουσιαστικά ευαισθητοποιημένος στα θέματα Πολιτισμού, κάτι που αποδεικνύεται από το γεγονός ότι είστε μέλος ΔΣ του ΝΠΔΔ Δ. Βικέλας του Δήμου Κηφισιάς, που ασχολείται με τον πολιτισμό κυρίως αλλά και τον αθλητισμό. Εκτός αυτού είστε εκ νέου υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές και ξέρω πως θέλετε να εστιάσετε στο κομμάτι του Πολιτισμού. Ποια θα είναι η πρώτη σας προτεραιότητα;
Με την εμπειρία που διαθέτω, θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να συμβάλω στην ποιότητα ζωής μέσα από τον Πολιτισμό μας. Αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους πυλώνες ανάπτυξης. Θα ενισχύσω, μεταξύ άλλων, την προσπάθεια διεκδίκησης και παραχώρησης δημόσιας έκτασης για την δημιουργία ενός κέντρου Πολιτισμού, γιατί πρέπει επιτέλους να αποκτήσει η Κηφισιά ένα κέντρο Πολιτισμού. Ένα κέντρο ικανό να καλύψει όλες τις πολιτιστικές ανάγκες του Δήμου. Το δικό μου όραμα είναι αυτό το κέντρο να περιλαμβάνει θέατρο, ωδείο, αίθουσα εκδηλώσεων, χώρους φιλοξενίας όλων των χορωδιών και των εικαστικών τεχνών του Δήμου αλλά να υπάρχουν και οι υποδομές για την ανάπτυξη του συνεδριακού τουρισμού. Όραμά μας είναι λοιπόν η δημιουργία ενός πολτιστικού-συνεδριακού κέντρου το οποίο να αποτελέσει σημείο αναφοράς στα πολιτιστικά δρώμενα όχι μόνο της πόλης αλλά και της χώρας.
7.Έχετε σκεφτεί πως θα μπορούσατε από τη θέση που θα κατέχετε σε λίγες μέρες, αλλά και ως καλλιτέχνης, να στρέψετε τα νέα παιδιά προς αυτό το είδος μουσικής που υπηρετείτε, προς την ποιοτική μουσική και να τα αποτρέψετε να ακολουθούν αγελαία την εύπεπτη και κακή μουσική και τους καλλιτέχνες που προβάλλουν έναν κόσμο επίπλαστο;
Αντιμετωπίζοντας τη μουσική σαν κάτι το ενιαίο, γιατί η μουσική σήμερα διακρίνεται σε διάφορα είδη. Θα προσπαθήσω να διευρύνω τους ορίζοντές τους, με σεμινάρια και ωραίες παραστάσεις. Έχω προσέξει ότι σε πολλές συναυλίες μου, ειδικά στην περιφέρεια έρχονται πολλά νέα παιδιά και παρακολουθούν τις συναυλίες με μεγάλο ενδιαφέρον. Σαφώς παίζει ρόλο και ο σολίστας της βραδιάς, είναι πολύ σημαντικό να μπορεί να προσελκύσει τα νέα παιδιά.
8. Κλείνοντας, τι θα συμβουλεύατε τα νέα παιδιά που θα ήθελαν να ακολουθήσουν ανάλογο δρόμο με τον δικό σας;
Να μελετούν με αγάπη για τη γνώση, τον πολιτισμό, τις τέχνες. Η παιδεία είναι η μοναδική λύση για την επιτυχή ένταξη των ατόμων στο κοινωνικό σύνολο. Να γνωρίζουν ότι η όπερα είναι η τέχνη των τεχνών, γιατί σ’ αυτήν ενυπάρχουν και η μουσική και το θέατρο, ο χορός, η σκηνική δράση και η σκηνογραφία. Δεν είναι ελιτίστικο είδος, για τους λίγους δηλαδή, που την καταλαβαίνουν. Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός ήταν διαποτισμένος από τη μουσική και τον λόγο. Οι λέξεις μουσική, θέατρο, χορός, ορχήστρα, ρυθμός, μελωδία συναντώνται σε όλες τις γλώσσες του κόσμου και είναι ελληνικές. Η πρώτη μορφή έντεχνης ποίησης και μουσικής που συναντάμε στην Ομηρική εποχή είναι το έπος, η λαμπρότερη όμως σύζευξη ποίησης, μουσικής και χορού της αρχαίας Ελλάδας ήταν η τραγωδία και η αττική κωμωδία του 5ου αιώνα π.Χ. και η όπερα έχει δανειστεί στοιχεία της αρχαίας τραγωδίας. Είμαι αισιόδοξη ότι θα υπάρξει μια αποκατάσταση του είδους στην Ελλάδα με αλλαγή της νοοτροπίας σε σχέση με τα μουσικά ακούσματα και με μία σοβαρή υποστήριξη του είδους αυτού από τη βασική εκπαίδευση στα σχολεία.
*Συνεργασία επί πληρωμή