Την Τρίτη 19 Ιουλίου, εγκαινιάζεται το νεότευκτο ανοιχτό θέατρο προς τιμή της σπουδαίας ηθοποιού Ειρήνης Παπά, στο λόφο Νικηταρά στο Χιλιομόδι Κορινθίας. Το θέατρο που θα φέρει το όνομά της είναι πέτρινο, χωρητικότητας 800 θέσεων και θα αποτελέσει έναν σπουδαίο πυρήνα τέχνης και πολιτισμού, τόσο για την περιοχή, όσο και για όλη την Ελλάδα.
Λίγα λόγια για τη διεθνή Ελληνίδα ηθοποιό
Η Ειρήνη Παπά, της οποίας το πραγματικό όνομα είναι Ειρήνη Λελέκου, γεννήθηκε στο Χιλιομόδι Κορινθίας, στις 3 Σεπτεμβρίου 1926, σε οικογένεια δασκάλων και ξεκίνησε την καλλιτεχνική της πορεία από την ηλικία των 15 ετών ως τραγουδίστρια και χορεύτρια σε διάφορες εκδηλώσεις.
Στη συνέχεια έχοντας αποφασίσει να ακολουθήσει το επάγγελμα της ηθοποιού, παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου με σπουδαίους δασκάλους. Κατά την διάρκεια της φοίτησης της παντρεύτηκε τον ηθοποιό Άλκη Παππά (1922-2018), ο οποίος την βοήθησε στα πρώτα της καλλιτεχνικά βήματα. Το ζευγάρι θα χωρίσει το 1951, ωστόσο η πανέμορφη ηθοποιός θα κρατήσει το επώνυμο του τέως συζύγου της (αλλά με ένα π), με το οποίο θα γίνει γνωστή παγκοσμίως τα επόμενα χρόνια ως Irene Papas.
Το 1948, τελειόφοιτη πλέον της σχολής του Εθνικού Θεάτρου, μαγνήτισε με την ομορφιά της τον Αλέκο Σακελλάριο, ο οποίος την ενέταξε στο σχήμα της επιθεώρησης «Άνθρωποι, Άνθρωποι» που ανέβηκε στο θέατρο «Μετροπόλιταν» της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και άφησε εποχή.
Την ίδια χρονιά, έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο στην ταινία της Φίνος Φιλμ «Χαμένοι άγγελοι» (1948), στο οποίο ο συγγραφέας του έργου Νίκος Τσιφόρος πραγματοποίησε την πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα. Η Ειρήνη Παπά επιβλήθηκε τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό με τον ρόλο της στην ταινία του Φρίξου Ηλιάδη «Νεκρή πολιτεία» (1952). Η ταινία συμμετείχε στο Φεστιβάλ Καννών και με την πρώτη της διεθνή προβολή, άπαντες ασχολούνται μόνο με την Παπά και το παγκόσμιο σινεμά ερωτεύεται το αγρίμι από το Χιλιομόδι.
H δημοσιότητα που απέκτησε στις Κάννες, άνοιξε τις διεθνείς κινηματογραφικές πόρτες στην Ειρήνη Παπά. Στην Ιταλία συμμετείχε στις ιστορικές ταινίες «Αττίλας» (1953) και «Θεοδώρα, αυτοκράτειρα τού Βυζαντίου» (1953), ενώ τρία χρόνια αργότερα αντικατέστησε την Γκρέις Κέλι στο γουέστερν του Ρόμπερτ Γουάιζ «Ελύγισα για πρώτη φορά» («Tribute to a Bad Man») με συμπρωταγωνιστή τον Τζέιμς Κάγκνεϋ. Το 1961 κράτησε ένα σημαντικό ρόλο στην μεγάλη διεθνή επιτυχία «Τα κανόνια του Ναβαρόνε» («The Guns of Navarone»), που γυρίστηκε και στην Ρόδο σε σκηνοθεσία του Τζον Λι Τόμσον.
Την ίδια περίοδο εμφανίστηκε στις ελληνικές ταινίες «Η λίμνη των στεναγμών» (1959) του Γρηγόρη Γρηγορίου, στο ρόλο της Φροσύνης, ενώ ενσάρκωσε την Μπουμπουλίνα στην ομώνυμη ταινία του Κώστα Ανδρίτσου (1959). Αξέχαστη έμεινε η ερμηνεία της στην ταινία «Αντιγόνη» (1961) του Γιώργου Τζαβέλλα που συζητήθηκε στο Φεστιβάλ του Βερολίνου και βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Αξιοσημείωτες ήταν οι ερμηνείες της και στις ταινίες, που γύρισε με σκηνοθέτη τον Μιχάλη Κακογιάννη. «Ηλέκτρα» (1962), «Αλέξης Ζορμπάς» (Zorba the Greek, 1965), «Τρωάδες» (The Trojan Women, 1971), «Ιφιγένεια (1977) και «Γλυκειά πατρίδα» (1986). Με τον Κακογιάννη συνεργάστηκε επίσης σε θεατρικές παραστάσεις στην Ελλάδα («Ηλέκτρα» του Σοφοκλή στην Επίδαυρο, «Αντώνιος και Κλεοπάτρα» του Σαίξπιρ στο Ηρώδειο) και στο εξωτερικό («Μήδεια» και «Βάκχες» του Ευριπίδη το 1980 στο Μπρόντγουεϊ).
Άλλες σημαντικές διεθνείς ταινίες στις οποίες εμφανίστηκε ήταν: «Στον καθένα το δικό του» («A ciascuno il suo», 1966) του Έλιο Πέτρι, «Σάντα Μάμα» (The Brotherhood,1968) του Μάρτιν Ριτ, «Ζ» (1969) του Κώστα Γαβρά, «Η Άννα τών χιλίων ημερών («Anne of the Thousand Days», 1969) του Τσαρλς Τζάροτ, «Ο Χριστός σταμάτησε στο Έμπολι («Cristo si e fermato a Eboli», 1979) του Φραντζέσκο Ρόζι, «Ερέντιρα» (Eréndira, 1983) του Ρούι Γκέρα και «Χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου» («Cronaca di una morte annunciate», 1987) του Φραντζέσκο Ρόζι, βασισμένων στα ομώνυμα έργα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Μία από τις τελευταίες εμφανίσεις της στην μεγάλη οθόνη ήταν στην ταινία του Τζον Μάντεν «Το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι» («Captain Corelli’s Mandolin», 2001).
Συνολικά συμμετείχε σε 100 τουλάχιστον διεθνείς παραγωγές, αριθμός ταινιών – ρεκόρ για Ελληνίδα ηθοποιό, ενώ τρεις από τις ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε προτάθηκαν για Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας, με την γαλλόφωνη «Ζ» του Κώστα Γαβρά να το κατακτά, ενώ υποψήφιες υπήρξαν επίσης και δύο ελληνικές ταινίες, μεταφορές στη μεγάλη οθόνη αρχαίων τραγωδιών, η «Ηλέκτρα» και η «Ιφιγένεια».
«Θέλω να θυμάμαι πάντοτε ότι είμαι από το Χιλιομόδι»
Τα παραπάνω λόγια ανέφερε συχνά στις συνεντεύξεις της η διεθνούς φήμης ηθοποιός μας, Ειρήνη Παπά. Η γενέτειρα της λοιπόν, τιμά τη σπουδαία μας ηθοποιό, με αυτό το θέατρο που θα φέρει το όνομά της, χωρητικότητας 800 θέσεων το οποίο θα αποτελέσει έναν σπουδαίο πυρήνα τέχνης και πολιτισμού.
Στο λόφο Νικηταρά λοιπόν, όπου υπάρχει και το άγαλμα του μεγάλου Έλληνα αγωνιστή, θα εγκαινιαστεί την Τρίτη 19 Ιουλίου το θέατρο αυτό, που θα θυμίζει και στις επόμενες γενιές τη μεγάλη αυτή πρωταγωνίστρια.
Παράλληλα, δεδομένων των ιστορικών δεσμών του Δήμου Κορινθίων με τις Συρακούσες, το ανοιχτό θέατρο «Ειρήνη Παπά» θα είναι ένα σταυροδρόμι συνάντησης των δυο περιοχών, καθώς εδώ και πολύ καιρό πραγματοποιούνται επαφές και συναντήσεις, ενώ έχουν γίνει και επιτόπιες αυτοψίες στο θέατρο από εκπροσώπους των Συρακουσών, προκειμένου να συζητηθεί ο σχεδιασμός της Δημοτικής Αρχής, που αφορά στο θέατρο και περιλαμβάνει τις Συρακούσες.
Πηγή video: DroneDays gr: Γιώργος Σοφούλης
Πηγή: zougla.gr