Αγαπώ το θέατρο σημαίνει πονάω γι’αυτό, καρδιοχτυπώ γι’αυτό…
Αγαπώ το θέατρο σημαίνει διαλέγω παραστάσεις με μοναδικό κριτήριο το τι θα αρέσει στον κόσμο, ποια παράσταση θα ευχαριστήσει τον θεατή και όχι την τσέπη μου.
Αγαπώ το θέατρο σημαίνει στήνω ένα καμένο θέατρο εξ’αρχής, μέσα σε έντεκα μόλις μέρες. Σημαίνει ότι έρχονται και βοηθούν με τα χέρια τους όλοι οι ηθοποιοί.
Αγαπώ το θέατρο σημαίνει φροντίζω όλους τους συντελεστές κάθε παράστασης σαν παιδιά μου.
Ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν ο πατέρας του Ελληνικού θεάτρου, Γιώργος Λεμπέσης. Υπήρξε πατέρας για πολλούς ηθοποιούς, για τεχνικούς, για ταξιθέτριες, για όλους.
Ο Γιώργος Λεμπέσης ήταν ο θεατράνθρωπος που σε κάθε πρόβα έφερνε τυρόπιττες και γλυκά για τα ”παιδιά” του, είναι ο άνθρωπος που σε κάθε παράσταση στις πιο σημαντικές σκηνές έβγαινε από το γραφείο του και πήγαινε στην πλατεία του θεάτρου να τις παρακολουθήσει, σαν να ήταν η πρώτη φορά.
Ένας άνθρωπος που ήξερε να διαλέγει παραστάσεις, πολλές από τις οποίες γράφτηκαν με χρυσά γράμματα στην ιστορία του θεάτρου και συζητιούνται ακόμα και σήμερα, τόσα χρόνια μετά.
Ποιος ήταν όμως ο Γιώργος Λεμπέσης;
Γεννημένος στην Κορώνη της Μεσσηνίας, ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός γύρω στο 1946 από τα ηρωικά «μπουλούκια». Σπούδασε στη Σχολή Σταυράκου και το 1961 εμφανίστηκε στο θέατρο «Κεντρικόν». Ο Δημήτρης Χορν και η Τζένη Καρέζη αποτελούσαν τις πρώτες του μεγάλες συνεργασίες ενώ στο θέατρο Κεντρικόν «ανέβασε» και την πρώτη του δουλειά ως παραγωγός ανεβάζοντας τα «Μαθήματα γάμου» με τον θίασο του Άγγελου Αντωνόπουλου. Για πολλά χρόνια υπήρξε παραγωγός της ”Ελεύθερης Σκηνής” ανεβάζοντας σπουδαίες παραστάσεις όπως το περίφημο ”Το Σώσε” στο θέατρο Μινώα σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά με μοναδικούς ηθοποιούς τον Γιώργο Κιμούλη, τον Σταμάτη Φασουλή,τη Μίρκα Παπακωνσταντίνου, τη Μίνα Αδαμάκη, τον Μίμη Χρυσομάλλη, τον Ντίνο Ηλιόπουλο και την Άννα Παναγιωτοπούλου., μια παράσταση που ακόμα και σήμερα τη συζητάει ο κόσμος.
Ο Γιώργος Λεμπέσης είναι ο άνθρωπος που για χρόνια επένδυε και βρισκόταν πίσω από πολλές θεατρικές δουλειές της Αλίκης Βουγιουκλάκη και του Λάκη Λαζόπουλου. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που καθιέρωσε σπουδαίους πρωταγωνιστές που όλοι αγαπάμε και θαυμάζουμε. Είχε ένα αλάνθαστο ένστικτο. Τόσο στην επιλογή έργων όσο και στην επιλογή ηθοποιών.
Σημαντικότατη στιγμή στην πορεία του υπήρξε η μετατροπή του κινηματογράφου ”Γρανάδα” σε θέατρο. Το θέατρο Λαμπέτη, που σήμερα η θερινή σκηνή φέρει το όνομα του: ”Θερινή Σκηνή Γιώργος Λεμπέσης”.
Δίκαια θεωρείται ο σημαντικότερος θεατρικός παραγωγός στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου.
Ο Γρηγόρης Βαλτινός, μας είπε τι σήμαινε γι’αυτόν ο Γιώργος Λεμπέσης
” Για μένα ο θεατρικός μου πατέρας είναι ο Γιώργος Λεμπέσης. Μου έδωσε γνώση, μου έδωσε ευκαιρίες, αγάπη. Έμαθα να αγαπάω ουσιαστικά και βαθιά μέσα από τον Γιώργο Λεμπέση, έμαθα να διαλέγω έργα, έμαθα να φέρομαι σωστά στους συνεργάτες μου, στους συναδέλφους μου, στους συγγενείς μου, στην οικογένειά μου. Μου τον έστειλε ο Θεός τον Γιώργο Λεμπέση και αυτό που είμαι τώρα, το χρωστάω σ’ αυτόν. ”
Το μόνο που θα συμπληρώσω εγώ κλείνοντας είναι: ”Αν ο ηθοποιός ποιεί το ήθος είναι γιατί το δίδαξε πρώτος ο Γιώργος Λεμπέσης.”
Γράφει η Χριστιάννα Φωτιάδη
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην κόρη του Γιώργου Λεμπέση, την αγαπημένη μου Νταίζη Λεμπέση που έδωσε την άδεια για τη δημιουργία και δημοσίευση του άρθρου.
Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση μέρους ή ολόκληρου του άρθρου χωρίς την αναφορά της πηγής με ενεργό link.